Η εποχή, οι εμπειρίες, τα ανεξίτηλα τραύματα, οι μνήμες. Σιωπηλές επισκέψεις πόλεων και τοπίων που ξεπηδούν συχνά σαν τόποι ανύπαρκτοι. Διηγήσεις ονείρων. Ο εποχιακός διανομέας, σαν ρόλος γι’ αυτόν που γράφει, έχει υποχρέωση να θυμάται, να δονείται από αισθήματα, να κουβαλά το φορτίο του καιρού του και το άλγος του χρόνου που περνά… Εποχές και άνθρωποι που καθρεφτίζονται μέσα σε σκοτεινούς και παγερούς χειμωνιάτικους μήνες. Ανάμεσα στα κείμενα μια μονάχα άνοιξη κι αυτή με τον Επιτάφιο της Μεγάλης Παρασκευής. Ένα καλοκαίρι μονάχα υπάρχει κι αυτό μ’ ένα σχεδόν θανατηφόρο καύσωνα. Μια πατρίδα που διώχνει τα παιδιά της. Και μια αποστομωτική φυγή. Ένας κανονικός εποχιακός διανομέας σε μια αιφνιδιαστική πράξη αντίστασης. Η εποχή που εξορίζει τους ποιητές της. Κι άνθρωποι ταπεινοί χωμένοι σε υπόγεια σαν πληγές στο πρόσωπο της κοινωνίας που κρύβονται. Η επιστροφή ενός πεθαμένου από καιρό φίλου χάρη στο διαδίκτυο. Κάποια Χριστούγεννα με χαρές και πένθη μαζί. Μονόλογος κοιτάζοντας μια φωτογραφία. Κάδρα της ζωής στην επαρχία πολλές δεκαετίες πίσω. Τελετουργικοί θάνατοι στη λίμνη. Ένα εγκαταλειμμένο σπίτι που αποκτά ζωή. Ένα ταπεινό -σχεδόν ανυπόστατο πουλί- σε κάποιο όνειρο αποκαλύπτει τους κατά συρροή φόνους κελαηδώντας.

Κριτικές:

Κώστας Δρουγαλάς,Book Press, 14-2-2014

Από το blog βιβλιοκαφέ, 28-4-2014

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Ιουλίου 2014, αρ. φύλλου 747